سلطه استعمار انگليس بر گامبيا كه اولين مستعمره بريتانيا در قاره افريقا بود از سال 1588م آغاز شد و انگليس در حدود چهار قرن، منابع گامبيا را چپاول مي‏كرد. در سال 1963م، انگلستان كه در اثر صدمات ناشي از جنگ جهاني دوم از لحاظ سياسي و اقتصادي ضعيف شده بود و توان حفظ مستعمرات خود را نداشت، به گامبيا خود مختاري داد تا اين كه گامبيا در هجدهم فوريه 1965م به استقلال رسيد. كشور جمهوري گامبيا داراي 11/295 كيلومتر مربع مساحت، در همسايگي سِنِگال و در غرب قاره افريقا واقع است. پايتخت اين كشور يك ميليون و سي‏صد هزار نفري، بانجول مي‏باشد بريكاما و باكائو شهرهاي مهم آن به حساب مي‏آيد. و زبان رسمي آنان انگليسي است. پيش‏بيني مي‏شود كه جمعيت گامبيا تا سال 2025م بيش از 2 ميليون نفر شود. مليّت مردم گامبيا از قبايل مختلف افريقايى از جمله، فولاني و مالينكه از نژاد سياه هستند. اكثريت مردم گامبيا مسلمانند و مسيحيان در اقليت قرار دارند. درصدي از جمعيت كشور را پيروان آنيميسم يا روح‏گرايي تشكيل مي‏دهند. واحد پول گامبيا دالاسي نام دارد. نظام حكومتي گامبيا نيز در سال 1970م از فرمانداري كل به جمهوري چند حزبي با يك مجلسِ قانون‏گزاري تبديل شد.